مطالب مرتبط
بیشتر بخوانید
آزمایش سالک
تاریخ انتشار
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹
[vc_row][vc_column][cz_gap][/vc_column][/vc_row][vc_row css=”.vc_custom_1588166447734{margin-right: 5% !important;margin-left: 5% !important;}”][vc_column][vc_column_text]
Cutaneous Leishmaniasis
آزمایش اجسام لیشمن در بیماری سالک بصورت روزانه و در مواقع نیاز بصورت اورژانسی در آزمایشگاه تشخیص طبی دکتر شریفی در اصفهان انجام می شود.
ليشمانيا يك انگل دو ميزباني است
چرخه آن بين يك ميزبان مهره دار ( انسان يا برخي حيوانات) و يك ميزبان بي مهره( پشه خاكي) برقرار مي گردد.
ميزبان بي مهره به منزله ناقل نيز مي باشد ولي ميزبان واسط آن محسوب نمي شود
طبقه بندي آنها از روي مورفولوژي انگل امكان پذير نيست.
مبناي تقسيم بندي گونه هاي مختلف اين انگل از روي خصوصيات باليني بيماري هاي حاصله، ويژگي هاي اپيدميولوژيك، انتشار جغرافيايي و از اين قبيل ويژگي ها انجام شده است.
امروزه با روش هاي پيشرفته جديد و براساس ويژگي هاي ذاتي انگل مثل خصوصيات بيوشيميايي و ايمونولوژيك و الگوي ايزوآنزيمي و خصوصيات ژنومي آن طبقه بندي آن صورت مي گيرد
اشکال بالینی ليشمانيازيس در انسان
ليشمانيازيس احشايي يا كالا آزار دنياي قديم
عامل : ليشمانيا دونوواني كمپلكس(L.donovani complex)
براساس خصوصيات اپيدميولوژيك متفاوت آن در مناطق جغرافيايي مختلف، گونه هاي مختلفي را در ايجاد انواع متعدد ليشمانيازيس احشايي دخيل مي دانند.
ممكن است به صورت آندميك، اسپوراديك يا اپيدميك بروز كند.
بسته به اين خصوصيات آن را به چهار تيپ تقسيم مي كنند.
ليشمانيازيس احشايي نوع مديترانه اي
عامل : ليشمانيا اينفانتوم(L.infantum)
مناطق حاشيه مديترانه، خاورميانه، آسياي ميانه تا شمال چين انتشار دارد.
مخازن انگل سگ سانان هستند. بيماري خاص كودكان است ( بيشتر در گروه سني 4-1 سال)،
اغلب به شكل مزمن و به صورت آندميك در كانون هاي خاصي وجود دارد.
گاهي به صورت اسپوراديك در افراد غير بومي وارد شده به مناطق آندميك در افراد بزرگسال
اغلب بيماري در اين افراد به شكل حاد بروز مي كند.
جنس مذكر بيشتر از مونث و حدود دو برابر آن مبتلا. علت: مواجهه بيشتر
ليشمانيازيس احشايي نوع هندي
در شبه قاره هند تا مناطق جنوبي خاك اصلي چين انتشار دارد.
عامل : ليشمانيادونوواني(L.donovani)
مخزن حيواني ندارد. فقط در انسان در همه گروههاي سني بيشتر در جوانان و نوجوانان
معمولا به صورت اپيدميك بروز مي كند و مرگ و مير زيادي به جا مي گذارد
ناقل آن Phlebotomus argentipes
شش ماه تا يك سال پس از بهبودي ظاهري در بيمار، عوارض پوستي تحت عنوان Post Kala azar Dermal Leishmaniasis=PKDL
ممكن است اين عارضه همزمان با بيماري نيز بروز كند.
ماكول هاي هيپوپگمانته يا اريتماتوز در هر قسمت بدن , يا بشكل سرخي صورت كه بعدا به شكل پاپول يا ندول در مي آيد
ضايعات مزمن معمولا زخمي نمي شوند و ممكن است با جذام اشتباه شوند.
ليشمانيازيس پوستي دنياي قديم Cutanous leishmaniasis
اشكال باليني ليشمانيازيس پوستي در نواحي مختلف و حتي در يك ناحيه ممكن است بسيار متفاوت باشد
نشان دهنده متفاوت بودن گونه هاي انگل عامل ايجاد كننده بيماري مي باشد.
ممكن است زئونوتيك يا آنتروپونوتيك باشد.
ممكن است بسته به نحوه پاسخ ميزبان چهره هاي باليني متفاوتي بروز نمايد.
معمولا توسط سه گونه مختلف انگل ليشمانيا ايجاد مي شود:
ليشمانيا تروپيكا(L.tropica)، ليشمانيا ماژور(L.major)، ليشمانيا اتيوپيكا (L.aethiopica)
ليشمانيازيس پوستي نوع شهري يا آنتروپونوتيك(ACL)
توسط ليشمانيا تروپيكا ايجاد مي شود.
زخم ها بدون درد و خشك است و منجر به اسكار بدشكلي مي گردد.
دوره كمون آن 8-2 ماه است و دوره زخم يك سال يا بيشتر طول مي كشد.
مخزن انگل انسان است.
گاهي در سگ نيز ممكن است ديده شود.
در ايران پشه خاكي ناقل آنPh. sergenti است.
كانون هاي اصلي اين نوع ليشمانيازيس در ايران شهر تهران ( بويژه مناطق شمال غربي آن)، مشهد، شيراز ،كرمان، بم ، نيشابور، طبس، كاشان و برخي نقاط ديگر است.
نوعي از اين بيماري به نام Leishmaniasis recidivan است كه به شكل لوپوئيد يا توبركولوئيد بروز مي كند و ممكن است ضايعات آن چند سال طول بكشد.
ليشمانيازيس پوستي زئونوتيك (ZCL)
عامل آن ليشمانيا ماژور است
زخم هاي بدون درد و به شدت ملتهب ايجاد مي كتد و معمولا در عرض 8-2 ماه بهبود مي يابد.
به نام سالك مرطوب نوع روستايي نيز ناميده مي شود.
انگل داراي مخازن حيواني است و موش هاي خانواده جربيل ها مخزن آن مي باشند.
– در ايران موش هاي جنس رومبوميس اوپيموس و مريونس ليبيكوس در نواحي اطراف كوير شامل استان اصفهان و خراسان ، مريونس هوريانه در بلوچستان و موش هاي جنس تاترا و نزوكيا در استان خوزستان مخزن آن هستند.
كنترل ليشمانيازيس
از ديد كلي در مورد مخزن ليشمانيا ، دو نوع ليشمانيوز وجود دارد:
الف- زئونوتيك ليشمانيازيس، كه در آن حيوانات وحشي، يا اهلي مخزن انگل هستند.
ب- آنتروپونوتيك ليشمانيازيس، كه در آن انسان مخزن انگل است.
البته اين نوع تقسيم بندي مطلق نيست
ليشمانيازيس نوع خشك از سگ يا جوندگان نيز به انسان سرايت مي نمايد.
ليشمانيازيس ناشي از ليشمانيا ماژور كاملا زئونوتيك است
در غياب جونده مخرن، انسان ممكن است ميزبان مخزن ثانويه براي آلودگي ديگران گردد.
معمولا براي هرگونه معين ليشمانيا در يك كانون خاص، يك ميزبان مخزن اوليه وجود دارد.
پستانداران ديگر در همان ناحيه نيز ممكن است آلوده شوند. اين حيوانات اغلب به نام ميزبان مخزن ثانويه و تصادفي ناميده مي شوند.
ميزبان مخزن ثانويه ممكن است گاهي در نگهداري سيستم نقش بازي كند و انگل را از كانون آنزئوتيك (Enzootic) به اماكن انساني انتقال دهد. ميزبان تصادفي نيز در ليشمانيازيس وجود دارد. ميزبان تصادفي پستانداري است كه گرچه به انگل مي تواند آلوده شود ولي نقشي در نگهداري سيستم ندارد.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][cz_gap][/vc_column][/vc_row]
جهت دریافت مشاوره با ما در ارتباط باشید
تماس با ما
نظرات